The Clay ladies NL zijn op zoek naar jou!

Heb jij een hart voor het kleiduiven schieten en wil jij meehelpen om de Clay ladies NL naar een hoger level te brengen in Nederland?

We komen namelijk handjes tekort en hebben plek voor 2 nieuwe teamleden.

The Clay Ladies NL zijn het eerste vrouwelijke schuttersgenootschap van Nederland. Onlangs zijn we als ondercommissie aangesloten bij de NOJG.

We organiseren minimaal 6 keer per jaar een Shooting Event door heel Nederland. Zo willen we iedereen zien te bereiken. Naast dat we Shooting Events organiseren, willen we ook een platform zijn waar informatie te vinden is over het kleiduiven schieten. Ook hebben we veel ideeën, waar we nu te weinig tijd voor hebben om ze uit te werken.

Wij, Ellen en Ilse, zijn nu de drijvende kracht achter The Clay Ladies NL.

Het betreft een vrijwilligersvacature voor een aantal uur in de week. Doordat we met de nieuwe commissieleden de taken willen gaan verdelen, kunnen we nog niet precies zeggen hoeveel tijd het je per week gaat kosten. Dit hangt ook af van je eigen draagkracht en zullen we verder bespreken tijdens het selectiegesprek.

Wie zoeken wij? En wat kun je?

• Je wilt samen met ons de Shooting Events organiseren
• Je kunt fysiek aanwezig zijn bij Shooting Events
• Je hebt kennis van het kleiduiven schieten
• Je kunt content maken (teksten schrijven, foto’s en filmpjes maken etc)
• Je hebt kennis van Facebook, Microsoft Office (Word, Exel etc,) en Teams
• Je bent in het bezit van rijbewijs B
• Je bent een teamplayer
• Je bent creatief
• Je bent integer
• En heb je nog meer kwaliteiten die van toepassing kunnen zijn, zijn deze uiteraard van harte welkom,

Zie jij jezelf terug in deze vacature en heb je zin om mee te helpen The Clay Ladies verder op de kaart te zetten?

Stuur dan een e-mail met jouw motivatie vóór woensdag 1 november a.s. naar: clayladies@nojg.nl

Als we jou geselecteerd hebben, zullen we in week 45  via teams een gesprek met je houden.

Mochten we elkaar kunnen vinden, dan vragen we je om ook aanwezig te zijn op het volgende Shooting Event op zaterdag 25 november bij Vulpes Vulpes.

We kijken uit naar veel leuke reacties.

Ilse Elshof en Ellen van Gool

Rechter gaat ten onrechte voorbij aan argumenten jagersverenigingen

DEN HAAG – De rechtbank in Den Haag heeft vandaag uitspraak gedaan in de bodemprocedure tegen de ministeriële regeling die de jacht op de haas in Groningen, Utrecht en Limburg en op het konijn in heel Nederland verbiedt. De Jagersvereniging, de NOJG en FPG zijn teleurgesteld over het vonnis. Met name het gebrek aan inhoudelijke behandeling van de argumenten en onderbouwingen die de verenigingen hebben aangedragen is opvallend.

Met deze uitspraak is het begrip een ‘gunstige staat van instandhouding’ en het aantal konijnen en hazen er daarbij in Nederland behoort rond te lopen, vrijwel volledig afhankelijk geworden van de zienswijze van de minister. De rechtbank toetst de besluitvorming van de minister nagenoeg niet en stelt de politieke visie van de minister op de staat van instandhouding voorop.

Afhankelijk van politieke wind

De jacht lijkt hiermee niet langer een fundamenteel recht, maar eerder afhankelijk te zijn van de politieke wind die er op een bepaald moment waait.

Enerzijds staat in het vonnis dat het goed is om beoordelingsprocedures en rekenmethoden ter discussie te stellen, anderzijds geeft de rechter met het vonnis de minister bijna volledige vrijheid van handelen, waardoor een serieuze toetsing van de gehanteerde procedures en methodes ontbreekt.

Niet ontvankelijk

Daarnaast is het opvallend dat de verenigingen als belangenbehartigers van de jagers in Nederland niet ontvankelijk worden verklaard. De advocaten van de jagersverenigingen en de FPG zeggen hierover: “Verenigingen hebben een (grond)recht om besluiten die hun eigen belang raken aan de rechter voor te leggen. Dit miskent de niet-ontvankelijkverklaring van de verenigingen”.

Rene Leegte van de NOJG zegt hierover: “ naast de verenigingen zijn er ook individuele personen naar voren geschoven, zodat er toch een uitspraak kon worden gedaan. Maar het is voor ons onbegrijpelijk dat we als NOJG geen belanghebbende zouden zijn terwijl we de belangen van alle jagers voorstaan. Ook het gebrek aan inhoudelijke oordelen verbaast ons zeer.” De Jagersvereniging, de NOJG en de FPG zullen het vonnis van de rechtbank uitvoeriger bestuderen en in onderling overleg besluiten of het wenselijk is in hoger beroep te gaan. Dit moet binnen drie maanden worden ingediend.

De volledige uitspraak van de rechter vind je hieronder of onder de navolgende link: https://www.nojg.nl/wp-content/uploads/2023/10/ECLI-NL-RBDHA-2023-14822.pdf

Bezig met laden...

Duurt het te lang?

Laad het document opnieuw

| Openen in nieuwe tab

Download

PERSBERICHT

5 oktober 2023

Nederland is een luilekkerland voor ganzen. De intensieve landbouw met een hoge opbrengst van gewassen zorgt voor een overvloed aan voedsel. Ganzen horen bij ons land, maar het zijn er veel. Zoveel, dat ze schade veroorzaken. Aan boerenland, maar ook aan de natuur. Daarnaast kan de vliegveiligheid in gevaar komen. Steeds vaker wordt het onklaar maken van ganzeneieren (‘nestbehandeling’) genoemd als diervriendelijke maatregel om de populatiegroei te beheersen. Recent onderzoek toont echter aan, dat deze maatregel niet effectief is.

,In opdracht van de FBE Noord-Holland deed Kees Koffijberg (Sovon) een uitgebreide literatuurstudie naar nestbehandeling. De resultaten daarvan zijn vastgelegd in de notitie ‘Literatuurstudie naar de effecten van legselbehandeling op ganzenpopulaties’. De belangrijkste conclusie:
“Het is heel begrijpelijk dat mensen denken dat als er minder eieren uitkomen, er minder vogels volwassen worden en dat daarmee ook de populaties ganzen krimpen. Het lijkt zó logisch, en toch werkt het niet zo! Sterker nog, het onderzoek wijst uit dat nestbehandeling in de meeste gevallen niet effectief is.” (Kees Koffijberg, Sovon)

Ganzen verstoppen hun nesten goed en het is onmogelijk alle nesten te vinden. De kuikens die uit de niet-gevonden eieren komen, hebben een grote overlevingskans omdat ze minder concurrentie hebben van andere kuikens. Onder aan de streep worden er dan evenveel kuikens vliegvlug, zo laat het onderzoek zien.

Daarnaast blijkt nestbehandeling ongewenste effecten te hebben. Het leidt tot verstoring in natuurgebieden en vormt daarmee een bedreiging voor beschermde broedvogels zoals de bruine kiekendief en de purperreiger. Tot slot is nestbehandeling een zeer arbeidsintensieve en daarmee een dure maatregel.

“De FBE Noord-Holland zet in haar faunabeheerplannen in op preventieve maatregelen om schade door ganzen te voorkomen. Pas als die maatregelen niet werken, komt afschot in beeld. Om onze plannen te onderbouwen verzamelen we betrouwbare data, onder andere via onze app FaunaSpot. Daarnaast investeren wij in onderzoek, zoals dit onderzoek naar de effectiviteit van nestbehandeling. Het zou zonde zijn als we in Nederland deze maatregel blijven toepassen. Dan blijven de populaties namelijk groeien en dat heeft uiteindelijk alleen maar meer afschot tot gevolg. Dat moeten we echt niet willen.” (Patty Laan, directeur FBE Noord-Holland:

Op de website van de FBE Noord-Holland staat een interview met Kees Koffijberg met meer informatie (https://fbenoordholland.nl/a/nestbehandeling-wel-of-niet-effectief)

Zaterdag 7 oktober a.s. wordt weer de jaarlijkse kleiduivenschietwedstrijd van de afdeling Overijssel gehouden, bij schietsportcentrum ’t Weideke, Weenkweg 3 te Rietmolen.

Aanvang: vanaf 13.00 uur, inschrijven tot 15.30 uur.

Denk eraan uw jachtakte bij u te hebben, voor het inschrijven

Kosten voor de wedstrijd;

1e ronde:

• Leden € 27,50
• niet leden € 30,00

2e ronde:

• leden en ook niet leden € 25,00

De wedstrijd wordt opgedeeld in 3 categorieën, zodat iedereen kans maakt om in de prijzen te vallen. Voor diegene die geen wapen heeft, of dit niet meebrengt: er zijn baangeweren beschikbaar.

Ook introducés zijn van harte welkom.

Bij deelname zijn: kop koffie, plak cake en gehaktbal inbegrepen. 

Met vriendelijke groet en hopende u hier te mogen ontmoeten,

De kleiduivencommissie van de NOJG regio Overijssel

Europese Commissie lanceert nieuwe fase

Brussel, 5 september 2023 –  Door sommigen omschreven als een nieuwe “ Wolvenjacht ”, nodigt de Europese Commissie (EC) nu lokale gemeenschappen, wetenschappers en alle geïnteresseerde partijen uit om actuele gegevens over wolvenpopulaties en hun impact in te dienen als aanvulling op een verzoek dat al in april 2023 aan de lidstaten is gedaan. De
 
ontwikkelingen van deze week zijn een reactie op twee resoluties van het Europees Parlement waarin wordt opgeroepen tot een procedure om de bijlagen van de Habitatrichtlijn (op grond van artikel 19) voor grote carnivoren te wijzigen (zie link & link ). EP-leden – velen van hen maken deel uit van de intergroep “Biodiversiteit, Jacht, Platteland” van het Europees Parlement – ​​hebben hard gewerkt om deze resoluties te verwezenlijken.

Op basis van deze updates over de technische en wetenschappelijke vooruitgang zal de EC, waar nodig, een voorstel overwegen om de beschermingsstatus te wijzigen, het wettelijke kader bij te werken en verdere flexibiliteit in te voeren in overeenstemming met de Habitatrichtlijn.

De volledige implementatie van artikel 19 is iets waar FACE en andere plattelandsgroepen al lang op aandringen – zie de gezamenlijke  verklaring . Een ander belangrijk verzoek uit de recente #SignForHunting-campagne van FACE is het verkrijgen van “ nauwkeurige beoordelingen van grote carnivorenpopulaties op basis van geschikte criteria ”.

Dus wat gaat de EC doen met al deze nieuwe wetenschappelijke gegevens verzameld door lokale gemeenschappen, wetenschappers en andere partijen. Vanuit ons perspectief zijn er twee verschillende wegen die de EC zou kunnen inslaan:

• Erken de positieve trends die wetenschappelijk zijn vastgesteld en ga verder met een procedure om de bijlagen te wijzigen.

OF

• Zaken zoals gewoonlijk. Ga door met het beoordelen van de staat van instandhouding van wolven met behulp van ongepaste biogeografische eenheden ( link ), die de indruk wekken van een verslechterende status in plaats van een toestand met een voortdurende bevolkingsgroei en -uitbreiding. Tot nu toe heeft deze aanpak geleid tot meer bescherming en conflicten op nationaal niveau.

Afgezien van de status van de gezonde Europese wolvenpopulatie, die in veel delen van Europa duidelijk een sociale draagkracht aan het bereiken is, blijft het kernprobleem een ​​praktisch en juridisch probleem. Bijlage IV (strikte bescherming) creëert een bijna onmogelijke situatie: de richtlijnen van de EG zijn onduidelijk, de nationale rechtbanken zijn zeer voorzichtig en de EG blijft actief in het vervolgen van wettelijke overtredingen (bijv.  link ), en dit alles frustreert plattelandsgemeenschappen.

Volgens FACE-voorzitter  Torbjörn Larsson :

Vanuit ons perspectief is het moeilijk om de verklaring van Commissievoorzitter  Von der Leyen :  “Ik dring er bij lokale en nationale autoriteiten op aan om waar nodig actie te ondernemen” te koppelen aan dezelfde Commissie, die zo bereid is maatregelen te nemen of dreigen met juridische stappen als dergelijke stappen op nationaal niveau worden ondernomen. Om vooruit te komen moet er duidelijk worden erkend dat het goed gaat met de wolf, en moet artikel 19 van de Habitatrichtlijn worden geïmplementeerd.”

• Om een ​​gedetailleerder beeld te krijgen van hoe het met de wolf gaat en de afwijkingen in de huidige beoordelingscriteria:

  • Lees hier het rapport van FACE 
  • Bekijk hier de beleidsverzoeken van FACE over grote carnivoren 
  • Bekijk hier de wolvenpositie van FACE 

55 dode schapen – dit is de verontrustende balans van de wolvenaanval in het Duitse district Stade op 26 augustus. Bij een van de ernstigste aanvallen op landbouwhuisdieren in Duitsland werden 18 dieren onmiddellijk gedood ondanks kuddebeschermingsmaatregelen, 37 moesten door dierenartsen worden geëuthanaseerd vanwege ernstig letsel. De Duitse Media hebben landelijk gemeld dat DJV-president Helmut Dammann-Tamke een frequente geïnterviewde was.

Huidige cijfers van het Federaal Documentatie- en Adviescentrum voor de Wolf (DBBW) tonen een nieuw maximum van meer dan 4.000 gewonde en gedode boerderijdieren voor 2022 in Duitsland – waaronder schapen en geiten, maar ook runderen, paarden in de landbouw.

Er is daarom dringend behoefte aan actie van de kant van de Duitse federale regering. Daarnaast is de constitutionele advocaat in Jena, professor Dr. Michael Brenner bevestigt, dat er een gepubliceerd deskundig advies is dat ACTIEF BEHEER VAN DE WOLF MOGELIJK IS IN OVEREENSTEMMING MET HET EUROPESE RECHT. In totaal verwelkomen 7 verenigingen, waaronder de DJV, deze verduidelijking.

Ze roepen daarom de Duitse regering op om op dit punt eindelijk het regeerakkoord uit te voeren, dat nu bijna 2 jaar oud is. Er staat: “We zullen het aantal wolven dat in Duitsland woont realistisch in kaart brengen door de monitoringnormen te herzien en de deelstaten in staat te stellen regionaal gedifferentieerd Faunabeheer te kunnen uitvoeren in overeenstemming met de Europese wetgeving.” De verenigingen roepen de Duitse regering ook op, om de langdurige staat van instandhouding van de wolf in Duitsland aan de Europese Unie te melden.

De acceptatie van de wolf in de getroffen gebieden neemt dramatisch af. De leden van de verenigingen verwachten daarom begin september snel actie van de Duitse regering en de speciale Minister-president conferentie. Meer informatie is te vinden in ons huidige persbericht.

Bron: het DJV-kantoor

Tijdens de zitting op maandag 21 augustus jl. van de bodemprocedure tegen de Staat kregen alle partijen de kans hun argumenten uiteen te zetten voor of tegen het verbod op de jacht op het konijn en de inperking van de jacht op het haas. Na het sterke pleidooi van ons advocatenteam hebben we uitvoerig de argumenten namens de Staat kunnen weerleggen. Daarnaast had de rechtbank een drietal vragen, waarmee zij de vinger precies op de zere plek wist te leggen.

 Wat ging vooraf?

In 2021 gaf de minister voor Natuur & Stikstof de opdracht om de staat van instandhouding van haas en konijn te toetsen aan de hand van de Habitatrichtlijn-methode. De conclusie van dit onderzoek was dat – ondanks dat er honderdduizenden hazen en miljoenen konijnen in Nederland zijn – het haas en het konijn in zeer ongunstige staat van instandhouding verkeerden. De minister greep dit onderzoek aan om de jacht op het konijn in heel Nederland en de jacht op het haas in drie provincies niet te openen. Daartoe besloot ze in 2022 en is ze voornemens dat ook in 2023 te doen. Deze Habitatrichtlijn-methode is nooit eerder gebruikt om de staat van instandhouding van algemene soorten als de haas en konijnen te bepalen en is volstrekt ongeschikt daarvoor volgens meerdere experts. Mag deze Habitatrichtlijn-methode überhaupt worden gebruikt om de staat van instandhouding van algemeen voorkomende soorten te toetsen? En is de staat van instandhouding werkelijk in het geding volgens de criteria van de Wet natuurbescherming? Deze vragen stonden centraal tijdens de zitting afgelopen maandag, getuige ook de vragen van de rechtbank:

Vraag 1. Is de wetenschap het erover eens dat de habitatrichtlijn geschikt is om de staat van instandhouding van hazen en konijnen te toetsen?

De rechtbank vroeg partijen of er wetenschappelijke consensus is over het gebruik van de Habitatrichtlijnmethode voor het haas en het konijn en of de methode elders is toegepast op de haas en het konijn. Nee, zo moest ook de Staat toegeven tijdens de zitting. Onze advocaten en de ecoloog van de Jagersvereniging, hebben toegelicht dat de Habitatrichtlijn-methode een ongeschikte methode voor hazen en konijnen is omdat deze uitsluitend van toepassing is op zogenaamde Habitatrichtlijn-soorten (bedreigde soorten). Nergens in Europa wordt de Habitatrichtlijnmethode zoals toegepast door de onderzoekers überhaupt gebruikt voor soorten die niet onder de Habitatrichtlijn vallen. Verklaringen van onze experts prof. dr. Gortazar en prof. dr. Hackländer bewijzen bovendien dat er geen consensus over bestaat. Zij zijn de absolute wereldtop op het gebied van wetenschappelijk onderzoek naar hazen en konijnen en verklaren klip en klaar dat de Habitatrichtlijnmethode ongeschikt is voor deze soorten. De Staat had deze methode dus niet mogen gebruiken en had andere methoden moeten laten onderzoeken.

 Vraag 2. Zijn er alternatieve methoden voor het toetsen van de staat van instandhouding van hazen en konijnen?

Er zijn legio geschikte methodes om de staat van instandhouding van algemene soorten te bepalen, waaronder of er genoeg voortplantende individuen zijn. Dit is wat de minister in het verleden altijd heeft gedaan voordat hij de Habitatrichtlijnmethode van stal haalde. De wetgever toetste overigens ook in 2016-2017 of de staat van instandhouding van hazen en konijnen gunstig is en gebruikte daarbij uitdrukkelijk niet de Habitatrichtlijnmethode. De Groene Status van Soorten-methode van de International Union for Conservation of Nature (de IUCN) is bovendien ook geschikt voor hazen en konijnen. Deze methode is ontwikkeld door een gerenommeerd internationaal instituut in samenwerking met meer dan 200 wetenschappers van over de hele wereld. De Groene Status van Soorten-methode is bovendien op alle soorten van toepassing, en dus ook op hazen en konijnen. Maar waarom is deze methode dan niet gebruikt? Omdat het niet meet wat we willen weten, zo luidde de reactie van de zijde van de Staat, zonder daarvoor enige onderbouwing te geven. In tegendeel, zo verklaarde de ecoloog van de Jagersvereniging op basis van een uitvoerig rapport die wij hebben ingebracht als processtuk. De Groene Status van Soorten-methode sluit juist goed aan bij de criteria voor het toetsen van een gunstige staat van instandhouding volgens de Wet natuurbescherming: namelijk dat “uit populatiedynamische gegevens blijkt dat de betrokken soort nog steeds een levensvatbare component is van de natuurlijke habitat waarin hij voorkomt, en dat vermoedelijk op lange termijn zal blijven”.  En wat blijkt, de Groene Status van Soorten methode wijst uit dat de staat van instandhouding van het haas en het konijn allerminst in het geding is, zo concludeert ook expert prof. dr. Gortázar in zijn verklaringen die zijn ingebracht in de procedure.

Vraag 3. Hebben de Jagersverenigingen wel een belang in de bodemprocedure?

De derde vraag van de rechters ging over de ontvankelijkheid van de Jagersverenigingen. Hebben wij wel een zogenaamd belang in dit proces? Fauna-4-life en Animal rights, de twee stichtingen die zich voegden aan de zijde van de Staat, probeerden dit aan te vechten. Wij konden zelf dit soort formele argumenten gebruiken tegen de stichtingen, maar hebben ervoor gekozen dit niet te doen omdat wij menen sterk te staan in het inhoudelijke juridische debat. Het verbaast ons dat de stichtingen voor een dergelijke formalistische processtrategie kiezen. Natuurlijk hebben we wel een belang, we zijn immers de belangenbehartigers van het jagen als maatschappelijk instituut. Deze vraag werd dan ook deskundig en positief beantwoord door onze advocaten. Niet dat het uitmaakt, de rechter zal hoe dan ook een uitspraak doen. Al was het maar omdat de ontvankelijkheid van de individuele jagers aan onze zijde niet is aangevochten.

Op woensdag 11 oktober a.s. zal de rechtbank Den Haag een uitspraak doen in deze procedure en weten we hoe de rechters erover denken. We wachten de uitspraak met spanning maar ook met vertrouwen af.

De PAANDER

Enthousiaste fulltime verkoper m/v

De goudjakhals is in Nederland net als in Duitsland in opkomst. Het dier is al gesignaleerd in Drenthe, Groningen en Friesland. Natuurbeheerders weten door DNA-onderzoek dat er een goudjakhals zit. In de overige oostelijke deel van Nederland gaan ze er vanuit dat het slechts een kwestie van tijd is voor de goudjakhals ook daar opduikt.

De goudjakhals is een middelgrote hond die zowel in paren als in roedels leeft. Vanuit het oorspronkelijke vestigingsgebied op de Balkan verspreidt het zich steeds meer naar West-Europa er zijn al individuele dieren geregistreerd in Duitsland. Samen met terugkeerders zoals de wolf en de exoot zoals de wasbeerhond, is de goudjakhals een andere nieuwkomer die van nature nieuwe gebieden koloniseert.

Markering

• Qua uiterlijk en lichaamsgrootte houdt deze hondachtige het midden tussen een vos en een wolf: schouderhoogte 50 cm, lichaamslengte 70-90 cm, lont 20-30 cm, lichaamsgewicht tot 15 kg

• Bijzonderheid: de ballen van de middeltenen groeien samen in een hoefijzervorm
                             
• Pelskleur meestal roestbruin tot goudrood; Door de langere, donkergekleurde vachtharen vanaf de achterkant van het hoofd over de rug tot aan de punt van de lont, is er een aparte “zadelmarkering”. Bruin gezichtsmasker en witte markeringen op de onderrand van de snuit en op de nek   
• Hij kan worden verward met een wolf, maar: de kop van de goudjakhals is smal en langwerpig, de kop van de wolf lijkt driehoekig door de kortere en bredere snuit

Verspreiding en positie in het zoölogische systeem

• De Afrikaanse goudjakhals (Canis anthus) is nauwer verwant aan de wolf (Canis lupus) dan de Euraziatische goudjakhals (Canis aureus), wiens verspreidingsgebied zich uitstrekt van Azië tot India, het Arabische schiereiland, het Nabije en Midden-Oosten en de Balkan. Ook in West- en Noord-Europese landen, waaronder Duitsland, worden sinds enkele jaren individuele dieren waargenomen. Blijkbaar vindt er momenteel een natuurlijk expansieproces plaats in de goudjakhalspopulaties. 
• Locaties van de eerste waarnemingen laten zien dat revieren, wetlands en laaglandlandschappen fungeerden als trekroutes voor deze wilde hondensoort.

Leefgebied

• Zeer flexibel in habitatkeuze en vertoont nauwelijks voorkeuren; houtvrije open landschappen worden echter vermeden.
• Habitatstructuren die beschutting bieden (bossen, rietvelden) zijn belangrijk als opgroeiplaats en als dagverblijf.
• Landelijke nederzettingen worden ook bezocht vanwege hun voedselvoorziening (afval, huisdieren), zolang er maar een dagopvang in de buurt is. 

Voedsel

• Generalist wiens dieet wordt gevormd door habitat en seizoen
• Breed scala aan voedsel: insecten, knaagdieren, amfibieën, vogels, middelgrote zoogdieren (bijv. Konijnen, reekalfjes, lammeren, schapen), fruit, knollen, maïs; naast actieve jacht ook verzamelaars van aas en afval 
• Foerageren vindt ’s nachts en in de schemering alleen of in kleine groepen plaats

Sensorische prestaties en vocalisatie

• Vocalisaties vergelijkbaar met hond (grommen, blaffen) en wolf (huilen); Goudjakhalzen hebben een hogere toon bij het huilen, snellere reeksen van gehuil dan de wolf, en de toonhoogte valt aan het einde weg; net als bij de wolf dient het huilen om de roedel bij elkaar te houden
• Het goede reukvermogen en gehoor van de goudjakhals, evenals zijn snelheid, stellen hem in staat om succesvolle nachtelijke uitstapjes te maken

Reproductie

• Goudjakhalzen zijn na één jaar geslachtsrijp en blijven hun hele leven als paar bij elkaar
• Paartijd (=Ranz): half januari tot half februari
• Na een draagtijd van ongeveer 60 dagen worden 1-5 jongen geboren
• Verblijfplaatsen:oude vossen- en dassenholen, struikgewas in het riet of struiken
• Jonge dieren blijven bij hun ouders tot de lente van het volgende jaar; Roedelvorming vooral waargenomen in Zuidoost-Europa: ouders, puppy’s en jonge dieren van voorgaande jaren     

Levensstijl en levensverwachting

• Leeft in paren of roedels en bezet gebieden waarin kerngebieden van 2-3 km² worden verdedigd
• Levensverwachting in het wild ongeveer 8 jaar
• Wolven doden goudjakhalzen, wat resulteert in migratie of uitsterven van paren / roedels jakhalzen 

Gevolgen voor soortenbescherming

• De goudjakhals staat in alle EU-lidstaten vermeld in bijlage V van de Habitatrichtlijn, wat de verplichting inhoudt om een ​​”gunstige staat van instandhouding” te behouden en monitoring uit te voeren. In Duitsland wordt het bewijs van de goudjakhals ook geregistreerd via monitoring van grote carnivoren in de deelstaten.
• Met betrekking tot de bescherming van bedreigde diersoorten, zoals op de grond nestelende vogels, zou de vestiging van de goudjakhals vooral voor de weide- en akkervogels problematisch kunnen zijn, aangezien dit het toch al brede scala aan roofdieren (vossen, marters en exoten zoals wasbeerhonden, wasberen) uitbreidt.  
   

Bronnen:

• Demeter, A.; Spassov, N. (1993): Canis aureus   – jakhals, gouden jakhals. In: Handboek van Zoogdieren van Europa. Deel 5 Roofzuchtige zoogdieren – Carnivora, deel. Stubbe, M. 6 Krapp, F. (red.) Aula Verlag Wiesbaden.
• J.Hatlauf (2016): De goudjakhals (canis aureus) in Duitsland en Europa (18,19) in WILD jaarverslag gepubliceerd door de Duitse jachtvereniging.
• S. Schwarz (2013): Goudjakhalzen in Europa – een voorbeeld van de dynamiek van de natuur. FaunaFocus 5, dieren in het wild Zwitserland.
   

Links

• Er wordt onderzoek gedaan naar de goudjakhals in Europa en er wordt bewijsmateriaal verzameld: www.goldschakal.eu

LTO Noord heeft via een zienswijze gereageerd op het concept-Interim Omgevingswetprogramma Faunabeleid en Monitoring van de provincie Utrecht. De opmerkingen van de landbouworganisatie hebben onder andere betrekking op de verantwoordelijkheid voor faunaschade, het opstellen van passende beoordelingen, en de focus op preventieve maatregelen in het beleid.

LTO Noord vindt dat schade die voortvloeit uit de uitvoering van het faunabeleid volledig vergoed moet worden. De organisatie wijst ook op het complexe proces van het opstellen van passende beoordelingen voor beheer en schadebestrijding in Natura 2000-gebieden. Verder vindt LTO Noord dat de focus van het beleid op preventieve maatregelen moet verschuiven naar het realiseren van beheerbare populaties.

Voordat nieuwe populaties wilde dieren worden toegestaan, moet er een Fauna Effect Rapportage worden opgesteld om de consequenties en schade te beoordelen en volledige vergoeding van faunaschade moet worden gegarandeerd. Bij de uitvoering van effectief faunabeheer is dataverzameling cruciaal voor het onderbouwen van faunabeheerplannen en ontheffingen, benadrukt LTO Noord. Hiermee kunnen beleidsbeslissingen beter worden onderbouwd.

De landbouworganisatie vindt een verhoging van het eigen risico voor ganzenschade naar 20% niet aanvaardbaar, zolang de doelstellingen voor beheerbare ganzenpopulaties niet zijn behaald. LTO Noord roept op tot een interprovinciale aanpak voor ganzenbeheer, met name in het westen van Nederland. Samenwerking tussen provincies is essentieel om de problematiek aan te pakken.