De Wolf – gewenst of niet?

Er zijn felle tegenstanders van de wolf, die Nederland te klein vinden voor dit dier, en warme voorstanders die geloven dat er ruim voldoende plaats is in ons land en dat we vreedzaam met hem kunnen samenleven.

Een soort kosten/baten analyse, die nooit heeft plaatsgevonden, had eerst eens duidelijk moeten maken, of we de wolf wel of niet zouden moeten willen.  Alsnog kunnen we deze analyse maken aan de hand van de voor- en nadelen, hier ondergebracht in de tabel ‘De Wolf – vóór en tegen’.

De Wolf – vóór en tegen

Waarom vóór(volgens voorstanders)

Nadelen (bij volledige bescherming)

1.    De wolf is een prachtig dier met recht op bestaan. Een schitterende ervaring om dit dier in de natuur te zien 2.    Hij zorgt voor meer biodiversiteit. Dit heeft volgens sommigen gewerkt in het uitgestrekte (!) Yellowstone National Park. 3.    Kan overmaat zwijnen terugdringen, vooral door predatie van jonge biggen 4.    Houdt populatie hoefdieren gezond 5.    Zorgt voor ‘balans’ in de natuur 6.    De wolf hoort thuis in onze natuur 7.    De mens heeft weinig van de wolf te vrezen

1.    De wolf kan desastreus zijn voor biodiversiteit, zoals vastgesteld door V. Geist. Zie ook hier. 2.    Kan gezonde populaties hoefdieren uit balans brengen, door jonge aanwas effectief uit te roeien 3.    Kan verdwenen parasieten terugbrengen 4.    Vermindert de zo gewenste zichtbaarheid van groot wild 5.    Richt buitensporige schade aan bij aanvallen op ingerasterd vee 6.    Veroorzaakt bij het doden van prooidieren vaak extreem veel ‘dierenleed’ 7.    Veehouders worden geconfronteerd met hoge kosten om dieren te beschermen d.m.v. maatregelen waarvan de effectiviteit zeer twijfelachtig is. Zie ook hier onderaan pagina. 8.    Hekken, die wolven tegenhouden, houden zeker ook dieren als reeën tegen 9.    Emotionele schade aan dierhouders en hun kinderen (‘mensenleed’) 10.    Het houden van buiten levende hobby-dieren wordt onmogelijk 11.    De inzet van moeflons op de Hoge Veluwe om de heide open te houden is onmogelijk gemaakt. 12.    Wanneer de schapen goed afgeschermd worden, zullen meer honden en ander vee aangevallen worden. De wolf moet vreten. 13.    Deze zullen dan weer tegen hoge kosten beschermd moeten worden of zullen uit het landschap verdwijnen. 14.    Waarna de druk op het nog resterende wild zal toenemen. De wolf moet vreten. 15.    Bij voortgaande gewenning en/of afnemend voedselaanbod zal de veiligheid van de mens in geding komen. De wolf moet vreten. 16.    Kinderen kunnen niet meer zonder begeleiding naar buiten. 17.    De Nederlander zal zich in het buitengebied niet meer veilig voelen 18.    Hybridiseren tussen wolf en hond is niet te vermijden, waardoor de wolf geen wolf zal blijven.

 

 

“En dan is er nog een kant: de veiligheid?”
Wanneer zijn wolven ongevaarlijk voor de mens?	Wanneer zijn wolven gevaarlijk voor de mens?
Als ze weldoorvoed zijn t.g.v. een succesvolle jacht op wilde prooidieren, m.a.w. wanneer hun aantal zeer laag is ten opzichte van het aantal prooidieren. Wanneer ze regelmatig bejaagd worden en mensen dus als een gevaar blijven zien Wanneer ze zo nu en dan, maar zeer zelden, in contact komen met een mens, waarbij deze een gebrek aan vrees, zelfs arrogantie uitstraalt (een houding geassocieerd met het dragen van wapens) en geen enkel teken van zwakte vertoont.	Als ze te weinig voedsel krijgen doordat de prooidieren opraken, of omdat ze problemen met jagen hebben wegens ziekte, verwonding, lage sociale status, aftakeling of jong en alleen zijn. Goed doorvoede wolven kunnen ook gevaarlijk worden, wanneer ze regelmatig voedsel vinden in de nabijheid van mensen, zoals op stortplaatsen en campings Soms kan een wolf een mens bij vergissing voor een prooi aanzien Wanneer wolven voortdurend in nauw contact komen met mensen en aan hen gewend raken, zullen ze de mens langzaam als een mogelijke prooi gaan zien Echter, een zeer gunstige conditie voor aanvallen is de feitelijke of wettelijke bescherming van de wolf.
Bron: Valerius Geist – WHEN DO WOLVES BECOME DANGEROUS TO HUMANS?  (p.22)
Bezien we de punten in de tabellen, dan dringen de volgende conclusies zich op: De wolf zal ons weinig positiefs, maar aanzienlijke financiële en maatschappelijk kosten brengen. Ongelimiteerde bescherming is niet te verantwoorden. Het wachten is tot het een keer gruwelijk misgaat. Willen we de wolf relatief ongevaarlijk maken, dan moet de wolf regelmatig bejaagd en ver van de mensen gehouden worden.
Toelichtingen op bovenstaand punt 3 betekent: Lage aantallen wolven in afgelegen gebieden (waarover ons land overigens niet beschikt) Dat de veronderstelde voordelen helemaal wegslinken Dat de ‘wolf-beleving’ voor slechts een enkeling weggelegd zal zijn

Bovenstaande ondersteunt de stelling dat ons land te klein en te druk is voor dit experiment.

Degenen die het publiek blijven voorhouden, dat een veilig samenleven met de wolf in ons land mogelijk is, nemen een groot risico en halen daarmee een grote verantwoordelijkheid naar zich toe.

Tegelijkertijd bereiken ons berichten uit o.a. Zwitserland, Duitsland, Diever, en Elspeet over wolven, die steeds dichter naar de mens opdringen, wat dus een gevaarlijke ontwikkeling is.

Toelichtingen

• Het herstel van de biodiversiteit in het Yellowstone National Park door de terugkeer van de wolf wordt door Will Graves sterk tegengesproken en kan zelfs in het tegendeel verkeren. Zie hier.
• De soorten, die door hun overmaat een toenemende aanslag op onze biodiversiteit plegen, zoals kraaien, eksters, ganzen en predatoren, worden niet of nauwelijks door de wolf aangepakt. In zoverre is er geen verbetering van de biodiversiteit te verwachten.
• Opgemerkt zij, dat de argumenten dierenleed en zichtbaarheid van het wild door de dierenbeweging altijd (ten onrechte) tegen de jacht gebruikt werden, maar nu kennelijk geen rol meer spelen, terwijl deze nu dus wel degelijk aan de orde zijn
• ‘Hoort in onze natuur’ is een waardeoordeel, geen feit. De bruine beer was ook ooit inheems evenals de lintworm en de zwarte rat.
• ‘Balans in de natuur’ is een ongedefinieerd begrip – en dus betekenisloos. Balans in een populatie is wel te definiëren, maar is ook dan een keuze van wat wij als balans beschouwen.
• De bewering dat de wolf voor mensen nagenoeg ongevaarlijk is, wordt door historisch onderzoek gelogenstraft, zoals o.a. aangetoond in de scriptie van Karen De Schepper aan de Universiteit van Gent (2010) en in ‘Wolves in Russia’ van Will Graves. Zie ook
• De wolf kan verdwenen ziektes en parasieten terugbrengen, zoals rabiës of Doordat zwervende wolven in weinig tijd grote afstanden kunnen afleggen, kan de verspreiding snel gaan. Denk ook aan de Afrikaanse Zwijnenpest.
• Het bijvoeren van de wolf met dierlijke verkeersslachtoffers en afschot, ook wel ‘biomassa’ genoemd, moet om meerdere redenen gestaakt worden: het maakt de wolf vertrouwd met de mens en stimuleert hem niet op zwijnen te gaan jagen
• De bewering dat de wolf een gunstige invloed op de gezondheid van de prooidieren heeft wordt door Will Graves sterk betwijfeld, evenals door Charles E. Kay.
• Het gezond houden van de hoefdierenpopulatie kan de mens beter: de wolf doodt opportunistisch zonder ecologisch doel. Hij pakt (vermoedelijk) bij voorkeur de zwakkere eruit, maar vooral ook de jongen. Onze jagers richten zich doelbewust op een gewenste, vitale populatie, zoals een veehouder zijn ideale diersoort kweekt. Onze boeren (en jagers) zijn daarin zeer succesvol in geweest – en dat hebben ze niet aan de natuur overgelaten!
• Er is geen reden aan te nemen, dat de populatie wolven spontaan af zal nemen voordat de prooidieren zwaar gedecimeerd zullen zijn. Uit bovenstaande studies blijkt het tegendeel.
• In Brussel is in het EU parlement voorstellen gedaan om de beschermde status van de wolf , aan de hand van de laatste geschatte aantallen in Europa ( >5000) niet meer zo strikt beschermd hoeft te worden en bij lokale overlast bestreden kan worden), dit is in meerdere landen al staande praktijk, met een ontheffing vanuit Brussel.

Ondertussen in Amerika

Ik ben noch voor-, noch tegenstander van de wolf hier in het Westen van Amerika.
Maar ik ben ertegen, dat men niet de werkelijkheid laat zien. (Charles E. Kay 1996)

Charles E. Kay (2012): Wat je van de voorstanders niet mag weten.

Wolven zijn bezig het wapitihert volledig uit te roeien De herten trekken de steden in om de roofdieren te vermijden In 1491 (vóór Columbus) waren er geen 60 miljoen bizons, geen 100.000 wolven, geen 10 miljoen elanden. Er waren tientallen miljoenen mensen, zo niet honderden miljoenen. Het was uitsluitend het platbranden door de inheemsen, dat hun biodiversiteit schiep en hun ecologische integriteit Een natuurlijk proces is een indiaan met een vuurstok. Een indiaan met pijl en boog. De wolven zijn nu bezig de bos- en bergkariboes uit te roeien over de hele lengte en breedte van Canada De inheemsen plachten de elanden zowat uit te roeien, maar sinds ze gestopt zijn met hun manier van jagen, zijn de elanden weer teruggekomen, met de wolven in hun kielzog. Als er dan een meer kwetsbare kariboe voorbijkomt, dan pakken ze die even en doden hem. Het idee, dat de wolf alles van zijn prooi opeet is niet juist. Het hangt ervan af hoeveel prooi er beschikbaar is en hoe makkelijk te doden. Ze gaan voor het goede spul. En het goede spul is niet wat wij eten – de biefstuk – maar de interne organen. Dat is waar het vet is, de mineralen en vitaminen. Zij pakken voornamelijk de jongen van het jaar en brengen zo het sterftecijfer omhoog en de reproductie omlaag. Zo is er een langzame, maar gestage afname van de populatie, iets van 2 tot 5% per jaar. Hoeveel procent van de wolven zal zich op de veestapel richten? Honderd procent! Er zijn maar twee oplossingen om de aanvallen van wolven op vee te stoppen: een is de veestapel afschaffen, de ander de wolf afschaffen. In Canada, Wood Buffalo National Park, heeft 60 jaar wolf predatie geen verlaging gebracht van het aantal besmettingen van runderen-tuberculose of brucellosis bij de bizon Wolven verspreiden een groot aantal ziektes, zoals een gemene kleine lintworm (Echinococcus granulosus), die voorkomt in wilde dieren, vee en mensen. De eitjes zijn licht en waaien op met het stof. Je kan ze gewoon inademen. Het idee, dat we iets kunnen leren van de sociale interacties van de wolf en dat ze een liefdevol familieleven hebben, is ongegrond. Als een zwakkere wolf zich niet onderwerpt, wordt hij verscheurd. Wolven hebben geen moraal. En ze zijn niet warm en knuffelig. David Mech bericht, dat in de onbejaagde (!) wolf populatie van Alaska 35% van de wolven gedood wordt door andere wolven. Dit gaat gewoon om territorium, dit is niet vanwege acute honger.

Ted B.Lyon (2014) The Real Wolf Een bijdrage van een twaalftal Amerikaanse auteurs betreffende de aanzienlijke verspreiding van dierziektes en het decimeren van de wildstand. Het boek roept niet op om de wolf in Amerika uit te roeien, maar wel om een realistisch beheer in te voeren. Kaj Granlund (2019) The Gray Wolf Revealed Een boek over de echte wolf en hoe er gedurende de laatste eeuwen tegen hem aangekeken werd. Tevens een analyse van de volkomen onrealistische en  gevaarlijke denkbeelden en doelstellingen van activisten, gebaseerd op fabels, geruchten en onwetendheid, resulterend  in misleiding van de politiek en wetgeving.