Gedeputeerde Geert Gabriëls (GroenLinks) informeerde vrijdag 15 oktober Provinciale Staten van Limburg met een brief zijn voornemen om de jacht op de provinciale gronden alleen nog maar toe te staan op de vijf wildsoorten op afroep als er sprake is van ernstige schade.
De jachthuurovereenkomst, inclusief beheer en schadebestrijding, op provinciale gronden, zoals afgesloten met de lokale Wildbeheereenheden, is verlopen per 30 september j.l. Deze overeenkomst heeft betrekking op de bij Provincie Limburg in bezit zijnde gronden / percelen. De Jagersvereniging en Stichting Servicebureau Wildbeheereenheden Limburg hebben namens de wildbeheereenheden verzocht om de jachtrechten opnieuw te verhuren en daarbij tevens toestemming te verlenen voor de uitvoering van het beheer en de schadebestrijding op basis van het vigerende Faunabeheerplan 2020-2026, zoals door GS is goedgekeurd op 8 december 2020 (kenmerk 20/43896).
TAAK JACHTHOUDERS WILDSOORTEN
Jacht is het bejagen van vijf wildsoorten, die zijn opgenomen op een landelijke wildlijst, te weten: konijn, wilde eend, haas, houtduif en fazant. Jachthouders hebben een wettelijke verplichting om deze vijf wildsoorten zodanig te beschermen en te beheren dat een redelijke stand van deze soorten geborgd is en er geen of nagenoeg geen schade door deze soorten wordt veroorzaakt. Daar waar schade (bijvoorbeeld aan gewassen) dreigt, worden deze wildsoorten bejaagd.
Het gaat hierbij, zoals is overwogen in de memorie van toelichting bij het voorstel voor de Wet natuurbescherming, om soorten die algemeen voorkomen en die bovendien – gezien de staat van instandhouding – de jachtdruk kunnen verdragen. Tevens is overwogen dat de jacht de bestrijding van schade door de betrokken soort en het voor de soort noodzakelijke populatiebeheer kan ondersteunen, wat ook van belang is in het licht van het maatschappelijk draagvlak voor de uitoefening van de jacht. Ten aanzien van deze punten zijn de inzichten niet gewijzigd ten opzichte van de Flora- en Faunawet. In artikel 3.5 van de onderhavige regeling wordt derhalve, gehoord gedeputeerde staten van de provincies, voor elk van de 5 wildsoorten de jacht geopend. Daarbij zijn de perioden waarin de betrokken soorten bejaagd kunnen worden, ongewijzigd overgenomen uit artikel 10 van de toenmalige Jachtregeling; dit is in lijn met de memorie van toelichting bij het wetsvoorstel natuurbescherming, waarin was aangegeven dat de regeling van de periode waarin de jacht is opengesteld niet in betekende mate zou afwijken van de regeling onder de toenmalige Flora- en faunawet. Artikel 3.22, vierde lid, van de Wet natuurbescherming laat overigens de ruimte aan gedeputeerde staten om de jacht in de gehele provincie of een gedeelte daarvan te sluiten, zolang bijzondere weersomstandigheden dat vergen; te denken valt bijvoorbeeld aan extreem winterweer, waardoor de betrokken dieren bijzonder kwetsbaar zijn
MOTIVATIE GEDEPUTEERDE GABRIËLS
Uit de herziene Rode Lijst van de Nederlandse zoogdieren, die op 3 november 2020 is vastgesteld, blijkt dat met name boerenland-zoogdieren achteruitgaan. Zo zijn de aantallen van konijn en haas sinds 1950 met 60-70% geslonken en zijn deze soorten op deze lijst geplaatst. Vragen van de leden Ouwehand (PvdD), De Groot (D66), Graus (PVV), Bromet (GroenLinks), Futselaar (SP) en Moorlag (PvdA) aan de Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit over het opnemen van de haas en het konijn op de lijst bedreigde zoogdieren, terwijl beide nog steeds bejaagd worden (ingezonden 6 november 2020).
REACTIE NOJG REGIO LIMBURG:
De NOJG is net als de Jagersvereniging verbaasd dat de provincie Limburg op deze wijze het opgebouwde vertrouwen van een goed wildbeheer door de jagers in Limburg te niet wordt gedaan. De motivatie om dit doen is naar onze mening onzorgvuldig tot stand gekomen er heeft hierover immers geen enkel overleg met de betrokken jachtorganisaties in Limburg plaats gevonden, wat in het verleden wel altijd het geval was. Hieruit blijkt vooral een vooringenomenheid van de Gedeputeerde ten opzichte van de Jacht op de vijf wildsoorten.
Hiermee wordt gewoon voorbij gegaan aan de algemene maatschappelijke taak van de jagers in Limburg, die immers ook in de Wet natuurbescherming is vastgelegd, in art 3.20 lid 3 Wn: “De jachthouder doet datgene wat een goed jachthouder betaamt om een redelijke stand van de in zijn jachtveld aanwezige wild als bedoeld in het tweede lid te handhaven, dan wel, bij het ontbreken daarvan, te bereiken, en om schade door in zijn jachtveld aanwezig wild als bedoeld in het tweede lid te voorkomen“.
De provincie vraagt wel aan de jagers om volledige medewerking op het gebied van het faunabeheer, om zoveel mogelijk de nulstand wildzwijn te bewerkstelligen in relatie tot de Afrikaanse varkenspest, of om de aanrijdingen met wild zoveel mogelijk te voorkomen in het kader van de verkeersveiligheid en sinds kort de sterk in aantal toenemende beverpopulatie met almaar hogere schades te bestrijden en met de permanente vestiging van invasieve exoten zoals de wasbeer en marterhond in het verschiet, nemen GS afstand tot deze grote groep van nu nog gemotiveerde vrijwilligers, een risico. Wij vinden dat de jacht en alles wat de WBE’s uitvoeren in het kader van het faunabeheer in Limburg, een belangrijk maatschappelijk belang vertegenwoordigd, waar je niet zomaar op basis van onjuiste motivaties en zonder overleg deze beslissing dient te nemen.
Zeker als je weet dat in de praktijk de gronden van de provincie met veel kleine percelen deel uitmaken van het totaal gebied wat de Wildbeheereenheden beheren en waar dus wel gejaagd wordt op de vijf wildsoorten en het dus geen enkel effect zal hebben op de stand, waarvoor de jager immers verantwoordelijk is conform de Wet natuurbescherming.
Onze vraag is dan ook wat wil de gedeputeerde Gabriels hiermee bereiken en wat weet hij wat dit in de praktijk betekent voor het beheer van deze wildsoorten.
