Vrij recent (9 november 2022) heeft de Minister van Natuur en Stikstof nog tijdens het Commissiedebat Natuur in de Tweede Kamer de navolgende tekst uitgesproken ter bevestiging van haar eerdere standpunt.

Zie pagina 71 van het onderstaand verslag van de Commissie vergadering Natuurbeleid.

Minister van Natuur en Stikstof

“Dan kom ik op de vraag van de heer Bisschop over de vrijstelling voor de vos en de juridische impasse. Er is geen sprake van een juridische impasse, want provincies maken nog steeds gebruik van de landelijke vrijstelling voor de vos. Alleen in Utrecht is men inderdaad gebonden aan de uitspraak van de rechter. Gevraagd werd of ik ervoor ga zorgen dat er een landelijke vrijstelling komt voor de jacht op de vos in de context dat die een belangrijke predator is van weidevogels. De landelijke vrijstelling van de vos voor schadebestrijding is nog steeds van kracht. In Utrecht heeft de rechter de ontheffing buiten werking gesteld. Dat besluit is momenteel onderwerp van een hogerberoepsprocedure.”

Bron: https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-1063841

Zie ook de: Brief NOJG aan GS Limburg 02122022

Aan het laden...

Duurt het te lang?

Laad het document opnieuw

| Openen in nieuwe tab

Download [510.25 KB]

Het ministerie van LNV (NVWA) heeft in samenspraak met o.a. SJN, de Jagersvereniging en de NOJG overlegd de aanpassing van de Wetgeving ten aanzien van gekwalificeerde personen (GP). De overeenkomst moest worden aangepast om te voldoen aan een gewijzigde Benelux overeenkomst op dat punt (Beneluxbeschikking M(2019)13).  De Benelux overeenkomst betreft met name een onderlinge erkenning van elkaars gekwalificeerde personen en de aanleg van een (digitaal) register dat in de Benelux-landen is te raadplegen.

Vanuit de NVWA bestond sterk de wens om eens in de vier jaar de lijst van gekwalificeerde personen op te schonen, middels een verplicht examen.

Standpunt van de Jagersvereniging

De Jagersvereniging heeft aangegeven dat zij voorstander is van het aanleggen van een register dat in Benelux-verband kan worden geraadpleegd. Dit vereenvoudigd de administratieve lasten van onze Gekwalificeerde personen en maakt het makkelijker om in betrokken landen geschoten wild in het veld te beoordelen op eventuele voedselveiligheidsrisico’s. De Jagersvereniging vindt dan ook dat het goed zou zijn als meerdere landen tot een vergelijkbare erkenning en harmonisatie zouden komen.

De verplichte hertoetsing leidt echter tot een onevenredige verzwaring voor de Nederlandse GP, terwijl wij wel belang hechten aan een continue proces van bijscholing, gericht op actuele dierziektes en zoönosen dat de kwaliteit van de Gekwalificeerd Persoon(GP) up date houdt.

Bereikte overeenstemming

Er wordt voorzien in een register van Gekwalificeerde Personen, dat ook in de andere Benelux-landen kan worden geraadpleegd.

De NVWA gebruikt deze lijst voor het informeren van de Nederlands GP over actuele dierziektes en symptomen waarop gelet dient te worden.

• Een maal in de vier jaar wordt middels een verplichte herscholingsmodule de lijst van Nederlandse GP geactualiseerd.
• Tijdens deze digitale bijeenkomst zal de nadruk liggen op het delen van nieuwe inzichten en nieuwe informatie waarbij ook enkele belangrijke punten uit de cursus Wildhygiëne worden meegenomen.
• Het verplichte karakter van deelname zorgt ervoor dat de GP, deze nieuwe inzichten tot zich nemen.
• Het niet deelnemen aan deze bijeenkomst kan aanleiding zijn de GP-registratie door te halen.
• Een toets maakt geen onderdeel uit van deze verplichte bijscholing.
• Deze manier van bijscholing komt overeen met andere vormen die in Nederland gebruikelijk zijn, bijv. in de luchtvaart d.m.v. een herhalingseminar vlieginstructeur.

Het ministerie van LNV is gevraagd actief aan de slag te gaan om er voor te zorgen dat ook België en Luxemburg deze route zullen volgen. Er ontstaat anders scheefgroei tussen de drie landen en dat ondermijnt de acceptatie en vertrouwen in de Benelux-overeenkomst in het algemeen en in de kwalificatie van de GP’s in het bijzonder.

Aanpassing van de wetgeving mag niet leiden tot (extra) beperkingen voor jagers die geen GP zijn.

De minister van LNV heeft 27 januari besloten dat jacht en faunabeheer niet langer standaard beperkt of verboden worden in regio’s waar een geval van vogelgriep is vastgesteld.

Let op! Dit geldt voor nieuw vastgestelde uitbraken van vogelgriep. Bij de nog bestaande uitbraken in Loo, Nijkerk en Abbega gelden nog de oude maatregelen.

Caroline van der Plas (BBB) bracht het punt in tijdens het laatste Kamerdebat over vogelgriep. Afgelopen vrijdag besloot de minister het standaard verbod op faunabeheer in de beperkingszone op te heffen. In zijn brief aan de Tweede Kamer over de stand van zaken rond vogelgriep stelde hij:

“In het commissie debat zoönosen en dierziekten van 13 oktober 2022 heb ik toegezegd de Kamer voor het einde van het jaar te informeren over de belangenafwegingen inzake sector, jacht, recreatie en militair gebruik van en in natuurgebieden. Onderdeel van de in te stellen maatregelen in de beperkingszones, die ingesteld worden wanneer een bedrijf besmet is met vogelgriep, is een verbod op het vangen en doden van wilde watervogels en andere dieren in het kader van populatiebeheer en de uitoefening van de jacht, wanneer dat wilde watervogels kan verstoren. Ik heb besloten voortaan niet meer standaard een verbod op faunabeheer in te stellen in de beperkingszone.”

In de beslisnota staat hierover aangegeven;

Jagen en beheer van wild

• U informeert de Kamer over uw besluit om niet meer standaard een verbod op faunabeheer in te stellen in een beperkingszone. Enkele provincies hebben meermaals laten weten problemen te ervaren door deze maatregel. Dit was aanleiding om deze maatregelen te heroverwegen.
• De Deskundigengroep Dierziekten is daarom om advies gevraagd, ze hebben in aangegeven dat het mogelijk is dat in gebieden rondom de uitbraak de prevalentie (het percentage) zieke wilde vogels hoger is, en het daarom zinvol is om vogels niet te verstoren. Er zijn echter geen gegevens die aangeven wat de bijdrage is van faunabeheer met betrekking tot het verstoren van wilde vogels.
• Er zijn naast faunabeheer nog tal van andere activiteiten die wilde watervogels kunnen verstoren, waarvoor niet is voorzien in een verbod in de beperkingszone. Voorbeelden zijn watersporten en vliegen met drones en harde geluiden. Het is niet mogelijk en niet proportioneel om in beperkingszones al deze activiteiten te verbieden en zo te sturen op het voorkomen van verplaatsingen van wilde vogels. Daarnaast verplaatsen wilde vogels zich voornamelijk vanwege veranderende weersomstandigheden en de aantrekkelijkheid van bepaalde foerageergebieden.
• Het verbod op bejagen heeft consequenties voor provincies; provincies moeten de schade die ganzen veroorzaken vergoeden wanneer zij niet in het kader van faunabeheer gedood mogen worden. En als er niet beheerd kan worden is de schade hoger.
• Daarom heeft u deze maatregel voor dit moment opnieuw tegen het licht gehouden en de nut en noodzaak afgewogen tegen de impact.
• Daaruit volgt dat u heeft besloten voortaan niet meer standaard een verbod op bejagen in te stellen in de beperkingszone

De volledige Kamerbrief is hier te downloaden:

https://www.tweedekamer.nl/downloads/document?id=2023D03089

Vorig jaar heeft de minister Van der Wal voor drie provincies, Groningen, Utrecht en Limburg, een afschotverbod afgekondigd voor hazen.

Volgens telling van Sovon, de vereniging van vogeltellers, zou het slecht gaan met de stand van de hazen. Maar dat is in Noord Limburg zeker niet het geval. Voor Huub Cremers in Blitterswijck (L) zijn de gevolgen enorm, zoals te zien is in dit filmpje. Veel appelbomen hebben, binnen één week tijd, vraatschade opgelopen. Vooralsnog is dat aan een zijde van de stam, maar Cremers vreest het ergste. “Als dat doorgaat, rondom de stam, zijn al die bomen ten dode opgeschreven.”

Graven van hoogwatergeul

Ook twee jaar geleden had Cremers veel schade door hazen. “In dat jaar is de situatie volledig veranderd. Daarvoor had ik geen noemenswaardige schade. Maar dat jaar zijn ze hier gaan graven en hebben een hoogwatergeul aangelegd, grenzend aan mijn boomgaard. Er is toen ongeveer honderd ha afgegraven. Dat heeft veel hazen mijn boomgaard ingejaagd. Met een warmtecamera spotten we toen dertig of veertig hazen op een perceel van 3 ha. Die hebben veel bomen rondom kaal geschild. Ondanks dat we er toen wel een aantal hebben afgeschoten, had ik toch een schadepost van twintigduizend euro.”

200 hazen!

Cremers is ten einde raad. Hij vreest dat de schade dit jaar nog hoger zal worden. “Vorig jaar hadden we nauwelijks schade. Door de overstromingen zijn veel hazen verdronken. Het mooie, droge weer van 2022 was echter perfect voor ze. Ze hebben flink gefokt. Met de warmtecamera legden we meer dan 200 hazen in ons jachtgebied van 400 ha vast!
Normaal gesproken zouden dat 100 hazen moeten zijn. Dan hebben ze allemaal voldoende te eten en veroorzaken ze bijna geen schade.”
De boomgaard van Cremers bleek een waar feestterrein voor de hazen. “Volgens de jagers zijn er ‘s nachts in mijn boomgaard van 2,7 ha wel 47 hazen gespot! Dat is toch niet normaal?”

Afrastering

Zijn grote ergernis is dat de instanties hun handen er vanaf lijken te trekken. “Ik heb al bij de Provincie en het ministerie aan de bel getrokken. Dan krijg je als antwoord dat je maar een afrastering moet neerzetten. Maar dat kan helemaal niet! Dan kan ik er ook niet meer met mijn machines in! Bovendien kunnen dan ook de dassen en vossen er niet meer in, die de woelmuizen bestrijden.”
Vergoeding vanuit het faunaschadefonds lijkt nihil. Cremers: “Dat heb ik twee jaar geleden ook geprobeerd. Ik heb toen de schade officieel laten taxeren en die stelde die twintigduizend euro vast. Maar uitbetalen, ho maar. Je kunt er niets mee. Hopelijk gaat de provincie er nu anders naar kijken, en komt er alsnog een oplossing.”

bron: Fruitteler online

Veel boeren ervaren gewasschade door ganzen als een groot probleem. Maar ze hebben het gevoel er alleen voor te staan. Ook zijn er te veel ganzen. Daarom zien boeren het inzetten van preventieve maatregelen vaak niet als zinvol. Dit blijkt uit een onderzoek dat BIJ12 onlangs liet uitvoeren. 

Ganzen richten jaarlijks voor tientallen miljoenen euro’s aan schade aan, met name aan grasland. Hiervoor kunnen zij een tegemoetkoming aanvragen bij BIJ12, die de tegemoetkomingsregeling namens de 12 provincies uitvoert. Een boer is volgens de wet zelf verantwoordelijk voor het voorkomen van grasschade. Dit kan door de inzet van preventieve middelen, zoals vlaggen, linten, knalapparaten of lasers.

Ook kunnen boeren aan verjaging ondersteunend afschot inzetten om schade te voorkomen. In sommige gevallen mogen ganzen ook in kader van populatiebeheer neergeschoten worden. Desondanks blijft de ganzenschade jaar over jaar toenemen.

BIJ12 gaf de bureaus Wing en D&B opdracht te onderzoeken hoe boeren en jagers aankijken tegen het voorkomen van schade aan landbouwgewassen door ganzen. Provincies willen namelijk graag dat boeren zich meer inzetten voor het voorkomen van schade. Om dit te bevorderen moeten boeren in sommige provincies een deel eigen risico betalen bij ganzenschade.

In het onderzoek is gekeken hoe boeren en jagers aankijken tegen de mogelijkheden om schade te voorkomen. Ook is gekeken naar de rol die zij daarin voor zichzelf zien weggelegd. Hiervoor werd met boeren en jagers gesprekken gevoerd en een schriftelijke enquête uitgezet.

Er werd gevraagd wat boeren en jagers op dit moment zelf doen om schade te voorkomen. En waarom zij bepaalde instrumenten wel of niet inzetten.

Uit het onderzoek blijkt dat veel boeren schade door ganzen als een probleem ervaren, maar het gevoel hebben dat het inzetten van preventieve maatregelen weinig zinvol is, zolang andere partijen niet ook hun steentje bijdragen. Bovendien zijn er te veel ganzen om effectief schadepreventie in te kunnen zetten. Ganzenschade is een probleem dat niet alleen door boeren kan worden opgelost.

Jagers geven aan dat ze vanuit de samenleving en de politiek weinig steun ervaren voor hun inzet om schade te bestrijden. De regelgeving en administratieve druk wordt als complex ervaren. Toch voelen jagers een belangrijke mate van verantwoordelijkheid tegenover de boer.

De onderzoekers raden aan om lokaal met alle partijen de handen ineen te slaan. Ook moet gesproken worden over ieders verantwoordelijkheid en de onderlinge verwachtingen. Verder moeten boeren en jagers het vertrouwen en de vrijheid krijgen om binnen de gestelde kaders hun eigen keuzes te maken. Ook hebben boeren en jagers behoefte aan meer en betere informatie. Het is voor boeren en jagers niet altijd duidelijk wat het effect is van hun acties.  Meer informatie is te vinden in het rapport ‘Van gansrijk naar kansrijk‘.

“We zijn in rap tempo terrein aan het verliezen”

Dit is een uitspraak Klaas Dijkstra, communicatie-expert in een lezing voor de VSN (De Verenigde Sportpaardenhandel Nederland).

Het toont duidelijk aan, dat niet alleen de jacht en de boeren kapot gemaakt worden, maar dat onze ‘dierenliefhebbers’ op meer terreinen bezig zijn, zoals de paardensport en sportvisserij.

En dan doen ze uiterst professioneel, met een heleboel geld en veel betaalde mensen.

Dijkstra heeft zelf niets met paarden, jacht of wat dan ook. Hij heeft eerder ook de communicatie gedaan, voor die groepen, die het ons nu lastig maken.

Ik citeer een paar van zijn uitspraken.

Bij Natuurmonumenten kwam ik binnen met de opdracht: groei van 400.000 naar 1 miljoen leden.
Dat is bijna gelukt, we zijn gestrand op 969.000.
Alles via keiharde marketing. Daar had je gewoon budgetten voor.
Als je alle marketingbudgetten van de agrarische sector optelt, dan kom je nog niet in de buurt.
Gewoon € 30 miljoen!

Wakker Dier kan per jaar 3 miljoen besteden. De paardenwereld heeft een omzet van € 1,5 miljard per jaar, voor dit werk hebben we in de paardenwereld maar € 50.000.

Op bestuurlijk niveau zijn er vervolgens maar weinig mensen in de paardenwereld die zich de situatie realiseren en die ergens voor durven te gaan staan.

We zijn in rap tempo terrein aan het verliezen. De paardenwereld is versnipperd en wordt geregeerd door teveel bange mensen.

Want we hebben te maken met de Groene Elf: elke maandag staan ze met hun stukken bij de minister, getraind, met een giga hoeveelheid wetenschappelijk onderzoek.’

"Als je het niet zelf regelt, dan wordt het straks voor je geregeld".

Bij LTO roepen ze: we moeten het positieve verhaal over de boer vertellen. Maar dat alleen gaat niet werken. De Partij voor de Dieren vindt dat prachtig: ga vooral zo door.

Weet je, als de sector niet groter uitpakt, hebben we over een paar jaren echt een probleem.

Lees zijn verhaal en zoek de overeenkomsten met onze jagerswereld.

Publicatiedatum: wo 1 feb 2023