Dit document bevat de antwoorden van de Staatssecretaris van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur op Kamervragen over het landelijke aanvalsplan tegen invasieve exoten. Invasieve exoten zijn uitheemse planten of dieren die een groeiend probleem vormen voor natuur, economie en gezondheid in Nederland. Er is veel aandacht voor monitoring, risicobeoordeling en samenwerking tussen verschillende overheden en organisaties. De aanpak richt zich op preventie, snelle eliminatie en beheer, waarbij prioriteit wordt gegeven aan bescherming van de inheemse biodiversiteit.
Belangrijkste punten
Schade aan inheemse soorten
– Er is geen volledig overzicht, maar vrijwel alle inheemse soorten ondervinden in meer of mindere mate schade van invasieve exoten door concurrentie, predatie, ziekteoverdracht of verandering van leefomgeving.
– Voorbeelden: De inheemse rivierkreeft is bijna uitgestorven door een schimmel die is meegekomen met Noord-Amerikaanse rivierkreeften.
Biodiversiteitsverlies
– Invasieve exoten zijn één van de belangrijkste oorzaken van biodiversiteitsverlies, maar meestal is dit het gevolg van meerdere factoren.
– Wereldwijd is 16% van het uitsterven van soorten exclusief toe te schrijven aan invasieve exoten.
Monitoring en beoordeling
– Verspreiding en effecten van invasieve exoten worden gemonitord via het Netwerk Ecologische Monitoring (NEM) en de Nationale Databank Flora en Fauna (NDFF).
– Op gebiedsniveau beoordelen provincies de impact op biodiversiteit.
Schade en kosten
– Er is geen exact Nederlands schadebedrag bekend. Wereldwijd bedragen de jaarlijkse kosten meer dan $423 miljard.
– In Nederland zijn voorbeelden: €3,3 miljoen per jaar voor herstel van oevers en dijken door muskus- en beverratten, kosten voor bestrijding van reuzenberenklauw en Aziatische duizendknoop.
Kosten-batenanalyses
– Voor soorten op de Europese Unielijst zijn risicoanalyses en Nederlandse factsheets opgesteld.
– Provincies bepalen op basis van deze analyses en beschikbare middelen hun prioriteiten.
Wettelijke verantwoordelijkheid
– Het ministerie van LVVN is systeemverantwoordelijk.
– Provincies zijn verantwoordelijk voor bestrijding en beheer van de meeste invasieve exoten.
– Waterschappen zijn verantwoordelijk voor muskusrat en beverrat.
Maatregelen en samenwerking
– Er is nog geen volledig overzicht van maatregelen per gebied, maar er wordt gewerkt aan een EU-rapportage.
– Samenwerking vindt plaats tussen Rijk, provincies, waterschappen, terreinbeherende organisaties en vrijwilligers.
Landelijke aanpak en coördinatie
– Een interdepartementale coördinatiestructuur wordt opgezet, waarbij verschillende ministeries samenwerken aan soorten die op meerdere terreinen schade veroorzaken.
Bron;
[1] Beantwoording-Kamervragen-over-de-Technische-Briefing-over-Contouren-landelijk-aanvalsp.pdf hieronder weergegeven als PDF
